Ne gam!

29 mart 2008

Kamuflajında yeşil gözler benek benek
bakıyor birer ses olmuş
haykırıyor kardeşimin gözlerinden önce
âlâ yükseklikte
mavi gökte
dinlemem gerek.

Âlâ şehir Manisa.
Daha âlâsı da;
adı üzerinde Alaşehir.
Bir gözümüzü, aklımızı da bir
Bıraktık orada.
Benek benek gözlerine bindirdik bizi
Gökhan’dan taa İstanbul’a.
gözlerinde bir nem keşmekeşi
Ağlamadı yine de Gökhan.
dayanmasaydı da ne gam.

Uçarak geldi o gün yanımıza Gökhan
gün ; yemin günü.
Yemin etti, bu vatan “bana mühürlü.”
Kamuflajı benek benek
hepsi birden vatan.
Dinlendirdim kendimi
“-…âlâ ” dedim.
Âlâ şehir bu Alaşehir.
Kartpostala sığacak gibi küçük,
sanki birden boğacak bizi,
öylesi sıcak.

Gözlerine bir vatan bindirdik
Kamuflajıydı göz yaşı kardeşimin.
ses etmedik
açık etmemek için.
Bir an dinmedi sıcağı
âlâ şehir Alaşehir’in,
yandı kavruldu dağı taşı…
askerimiz
Gökhan ağlamadı bir an.
Ağlasaydı da,
Ne gam!

(Alaşehir meydanında 17 Türk devletini simgeleyen bayraklar arasındaki Türkiye Cumhuriyeti'nin ay-yıldızlı bayrağı... 22.03.2008)